Bazen karar vermek neden bu kadar zor sadece kararı verip sonucuna katlanmayı beceremediğimiz için gibi geliyor. Halbuki sonuç iyi yada kötü kabul edip, çıkan sonuca göre yeniden bir yol haritası yada yapılacaklar listesi hazırlayıp işe koyulsak. Çok mu duygusuz yada hissiz oluruz, ama bir yandan da en değerli olan şey zaman olduğuna göre hızlı tepki verip aksiyon alabilmek için biraz duygusuz da hareket etmek bizi daha iyi mi yapar yoksa kötü mü ?
Karar vermek bizi nerelere getirdi daha neler neler neyse verin kararınızı ve ona göre harekete geçip gereğini yapmak bence en iyisi. Kendinize iyi bakın...

Aklımda bugün öğrendiğim güzel bir hikaye var..
Bakalım hoşunuza gidecek mi ?

Bir ülkede bir şair ve yanında bir çok akademisyen bilim insanı politik suçlardan dolayı hapisteler. Ve ülke yönetimi her yıl yılda bir kez ismini yazdıkları bir kişi ile görüşmesine izin veriyor ama isim alıyor öncesinde araştırıyor ve ona göre izin veriyor bizim şair 7 yaşındaki kızını yazıyor şair hapse girdiğinden 1 yıl geçmiş 8 yaşında görüş günü gelmiş elinde bir resim kızın kapıdaki görevli diyor dur o nedir kız diyorki babam hapse girmeden bana boya kalemleri aldı onunla bir kuş resmi yaptım onu göstereceğim babama, kapıdaki görevli açıyor defteri bakıyor kuş resmi girişi yasak deyip kızın elindeki kağıdı alıp yırtıyor şimdi git diyor ama bizim minik ağlayarak babasına gidiyor ve ağlamaktan 5 dk süresini sızlanarak geçiriyor ertesi yıla yine görüş için baba kızının adını veriyor 9 yaşında kızı bu seferde elinde bir ağaç resmi olan resim ile geliyor yine kapıdaki Ada'm diyor dur listeye bakıyor ağaç resmi yasağı yok ama sen dur deyip arıyor üstlerine soruyor aman efendim nasıl olur deyip izin veriyor mecburen ağaç yasaklı listesinde değil, bizim kız sevinçli ve koşarak babasına koşuyor sevinçle sarılıyor ve resmi babasına gösteriyor bak babacığım sana resim yaptım baba kızım ne güzel resim bu ama ne ağacı bu meyveleri çözemedim kız babasına sarılıyor ve sessizce babacığım onlar meyve değil kuş onlar ;). O kocaman yüreğinin güzelliği ile tek bir kuş yasağı olan yere koca bir ağaç kuş sokan kızın umudu ve sevinci gibi hissediyorum.

Baya bir zamandır yazmıyorum bu yazımıda mersinde otogar da otobüs beklerken yazıyorum bilginize; Kafa dağıtmak bence  çok önemli, özellikle bilişim vb gibi iş yogunluğu olan sektörde çalışan kişiler için ( herkes içinde ) tatil yapmak değilde amaç sadece beyini var olan ortamdan biraz uzaklaştırmak yeni yol resimleri yeni insan yüzleri yeni mekanlar yeni durumlar vb gibi bir çok şeyi yapmanız bence önemli, çünkü bana göre beyin yeni şeyleri sürekli istiyor.
Çünkü beyin' e her sabah uyan benzer kıyafetleri giy yola çık işe git aynı yol aynı yüzler gör sonra o ortamdan mutluluk bekle bence saçma bir durum. Bu yüzden imkanınız ne olursa olsun aynı şehir aynı ilçe belki yan veya sevilen bir şehire imkanlar dahilinde mini bir seyahat inanın size o kadar iyi gelecek ki bu far edeceksiniz. Dediğim gibi bir bulunduğunuz ilin bir ilçesi yada üniv okuduğunuz il yada bulunduğunuz ile en yakın diğer ile sadece gidin seyahat edin hatta imkanlar var ise otobüs yerine tren yada otostop ( bu biraz tehlikeli ) vb ulaşım seçin bir öğle yemeği yiyin ve akşam evinize dönün o gün çok güzel geçtiğini rahatlığınızı beyniniz siz yatağa başınızı koyduğunuz anda bildirecek ve minik bir gülümse ile rahatladığınızı fark edeceksiniz.  Kısaca karalamalarımın yer aldığı bu site illla birilerinin okuması yada illa fayda görmesi için değil kendimi rahatlatmak ve bir şeyler yazabildiği mi kendime ispatlamak için. Blog yazın kimse okumasada yazılanları siz istediğiniz ve kendiniz için yazın. Kendinize iyi bakın...

İnsan düşlediği güzel durum veya ne bilim olaylara neden çoğu hatta hiç bir zaman kavuşamaz bu bi test mi yoksa farklı bir durum mu bir çok kişiye göre farklı farklı açıklaması var bence. Kime göre bundada bir hayır var kime göre her zaman hep iyi şeyler kişinin başına gelmez yada az dua etmiştir yada sadece olmuyor der yada yine buda bir testtir.

Bence bu sadece alışagelmişlik bilemiyorum kafam dağınık yine yazmak istedim sadece. Söyle bakalım hayatımız boyunca hiç isteklerimiz gerçekleşmeyince artık bunu bir süre sonra kader deyip çabalamaktan veya bu istediğimiz durum ile ilgili gelişmeleri takip etmekten yada durumu uygun şekilde zorlamaktan vazgeçeriz enerjimiz mi biter yoksa artık önceki kadar istemiyor mu yuzdur bu güzel durumu yada buda yine olmayacak deyip alışagelmişlik yapıp çabuk mu vazgeçeriz. Bilemedim ben bilen varsa birileri bana mail yada yazıya yorum yaparak cevap versin.

Kafam bulanık ve artık yazmak bile istemiyorum bazen. Neyse kendinize iyi bakın hayat her zaman için güzel eğlenmeye bakın ve hayatı güzel yaşamaya devam edin bu enerjinizi kayıp etmeyin ha birde aklınızda olan durumu mutlaka dile getirin erteledikçe kendinize zarar veriyor bunu unutmayın. Zaman çok az arkadaşlar çok az.

Aşk acısı nasıl atlatılır; direkt olarak böyle birşey yok okumayı bırakabilirsiniz; Okumaya devam edenlerden iseniz eğer bunun sadece zamanla ilgili olduğunu bilmelisiniz söyleki, kolay bir süreç değil iki taraf içinde, gerçi sanırım hemcinsim bu konuda biraz daha hızlı atlatıyor sadece zaman olarak ama, nasıl mı biraz ayran gönüllü olduğumuz için örneğin 9 ay süre var ise standart aşk acısı süresinde erkek 7 ay da atlatıyor ama kadın 9 ayı yaşıyor, 9 ay nereden çıktı derseniz eğer sevmek ne kadar kalp işi derseniz deyin aslında beyin işi ve aklınıza ve gözünüze gelmeyen sevigiliyi ortalama 9 ay içinde kişiyi beyin unutmanızı sağlıyor bunu ben demiyorum isviçreli bilim adamları diyor. Aslında çok yazılacak durumlar var ama aşağıdaki resimler bu aşk acınızı daha hızlı atlatabilmeniz için güzel bir örnek veriyor. Şans tanıyıp önünüze bakmayı öğrenin hayat adil ve güzel değil onu iyi adil hale getirecek kişi sensin bunu unutmadan yap yapacaklarını.

Resimleri mutlaka inceleyin,